فیلم 300

دیشب موفق شدم فیلم 300 رو ببینم، البته نه تو سینما که به نظر من رفتن سینما و خریدن بلیط هم خودش به معنای حمایت از این فیلمه.
اولین چیزی که بعد از دیدن این فیلم می تونم بگم اینه که این فیلم یک فیلم تخیلی و خارج از واقعیت و تنها یک برداشت آزاد از یه واقعه تاریخی گذشته است، چون همه می دونن که چیزهایی مثل دیو و حیوان های افسانه ای و جادوگر واقعیت ندارند، اینها چیزهایی بودن که توی ارتش ایران یا پارسها (Persians) بودن.
ولی چیزی که در پس این جانورهای تخیلی دیده میشه، درگیری بین نیروهای شر و خیر هست که این وسط طرف خیر، کشور یونان و مردمانی که اونجا زندگی می کنن هستن و طرف شر هم ارتش پارسها و 100 ملل متحد پارسها هستن، و این همون مرز بین شرق و غرب و برتر نشون دادن غربی ها از همه نظر و وحشی و بربر نشون دادن شرقی ها و گذشته اونهاست. نمونه مدرن این پدیده رو میشه توی حرفهای بوش و آمریکایی ها دید که میگن ما برای شما دموکراسی به ارمغان آوردیم.
توی فیلم هدف مبارزه برای دو طرف متفاوته و نیروهای ایران که نماد تمدن شرق اون دوران هستن در صدد تصرف یونان که نماد تمدن غرب هست و به بردگی گرفتن زنها و بچه های اونها هستن، و در مقابل 300 نفر از نیروهای جان بر کف یونان در مقابل این درندگی خویی ها می ایستن و ندادی آزادی و دموکراسی سر میدن.
به نظر من اشکالی که به فیلم میشه گرفت این نیست که چرا ایرانی ها رو به صورت حیوان های عجیب و غریب و Monster نشون داده، چون این در حقیقت از تخیلی بودن فیلم میاد و نمیشه بهش ایراد گرفت. ولی ایراد اصلی رو باید به تیره و تاریک نشون دادن و وحشی نشون دادن مرز شرقی یونان گرفت که این وسط پای کل دنیای شرق به میان میاد.


صحنه ها و نکات قابل توجه این فیلم:


اشتباه گرفتن ارتش ایران و شاه ایران با فراعنه مصر، چون ارتش ایران همه دستار به سر و سیاه پوش هستن و شاه ایران یعنی خشایار هم بیشتر شبیه فرعون مصر هست



به کار بردن بیش از حد کلمه پرشین به معنای دشمن که این باعث خشم همه ایرانی هایی میشه که این فیلم رو می بینن.

توی ارتش ایران از تمام ملیت های آسیایی دیده میشه و حتی سیاه پوست.

یونانی ها به توی اون دوره به خدا اعتقاد دارن و توی یه صحنه اسپارتا به آسمون نگاه می کنه و دعا می کنه و همین طور این خدا باعث غرق شدن کشتی های ایرانی ها میشه.

توی یه صحنه نشون داده میشه که سردار یونانی بعد از قلع و قم کردن تعدادی پرشین و در حالیکه بقیه افراد دارن به جسد های نیمه جون پرشین ها، تیر خلاص می زنن، در حال شوخی کردن و سیب گاز زدنه. همین طور توی وسط مبارزه دو سرباز یونانی در حالیکه در حال تار و مار کردن ارتش پرشین هستن با هم شوخی هم می کنن.

توی فیلم کسی که به یونانی ها خیانت میکنه یه گوژپشت بی نهایت زشت هست در حالیکه بقیه
یونانی ها همه از بروبچه های بدن سازی کار هستن.

صحنه هایی که از یونان می بینیم بعضی وقت ها همراه با مزارع زرد گندم هست که این میتونه نماد باروری و پیشرفت تلقی بشه.

قبل از اینکه اسپارتا سردار یونانی کشته بشه سعی می کنه که خشایار رو از دور با نیزه هدف قرار بده که موفق نمیشه و راوی داستان دلیل این رو دور بودن هدف میگه.

و در انتهای فیلم جسد اسپارتا، سردار یونانی به شکل مسیح مصلوب نشون داده میشه.

از دید یه بیننده غربی پرشین و ایران دو تا کشور و دو جای متفاوت هستن. قبلا اینجوری بود که اگه از ایرانی ها می پرسیدن کجایی هستید با توجه به وضع افتضاحی که ایران داره اکثرا می گفتن ما پرشین هستیم و در مقابل این جایی ها هم می گفتن: Wow, Persian. ولی به نظر میاد که داره مفهوم کلمه پرشین هم با ساخته شدن فیلم هایی مثل 300 و اسکندر عوض میشه.

در انتها می تونم این رو بگم که تا ما خودمون و جامعه خودمون رو درست نکنیم این اعتراض ها به هیچ جایی نمی رسه. وقتی هر روز توی خبرها می خونیم که یه قسمتی از آثار باستانی ایران در حال از بین رفتن هست و هر روز می شنویم که احکام دوران وحشی گری روز به روز بیشتر داره توی ایران انجام میشه، نباید هم بیش از این انتظار داشت.
جالب ترین و کمدی ترین خبر هم اعتراض نماینده ایران توی سازمان ملل به ساخت این فیلم بود.
نمی دونم چطور کسانی که خودشون رو کسانی میدونن که 2500 سال حکومت طاغوت و ستمشاهی ایران رو از بین بردن، نسبت به ساخت این فیلم معترض میشن؟