سه‌شنبه، آبان ۲۳، ۱۳۸۵

نوستالژی مذهب

نمی دونم چرا یه عده از ایرانی هایی که میان اینور آب تازه به یاد مذهبی بودن می افتن و دچار نوستالژی مذهب میشن. واسم خیلی عجیبه این موضوع!
تو این مدت یه سری از وبلاگ های مهاجرین ایرانی کانادا رو نگاه کردم، توی خیلی هاشون عیدهای مذهبی یا مثلا رسیدن ماه رمضان رو تبریک می گفتن در صورتی وبلاگ کسانی رو که تو ایران هستن نگاه کنید این موضوع شاید به این شدت نباشه.
یکی از آشنایان که توی یه رستوران توی خیابون سنت کاترین مونترال کار می کرد یه خاطره ی جالبی چند وقت پیش واسم تعریف کرد. می گفت که چند سال پیش اون موقعی که زنهای فاحشه اجازه ایستادن توی خیابون سنت کاترین مونترال رو داشتن، یکی از این فاحشه ها میاد رستوران اینها و بعد از دیدن منوی غذا می پرسه که کدوم یکی از این غذاها حلال هست و گوشت خوک نداره. نگو این خانم فاحشه از اون مذهبی های دو آتشه و پایبند به دین بودن و دوست نداشتن که به خاطر خوردن غذای حرام دچار گناه بشن!
این جریان یه چیزی تو مایه های کم شدن جرم و جنایت توی ماههای رمضان و محرم و صفر توی ایران هست، که آقایان دزدها تو این ماه ها به یاد حرام و حلال میفتن اون هم به صورت موقتی.
این هم خودش یکی از عجایب اینجاست

۲ نظر:

ناشناس گفت...

salam payman jaan.
hala az hameye een sohbata ke begzarim, begoo ke namazet ro sar vaght mikhooni ya na ;)

ajab aadami hasti-aa

ناشناس گفت...

namaz ke sahle, rish gozashte inhava... vaseye emam jammatie masjede montreal ham daevat shode ;)

az shookhi gozashte, ye dalisho man dar in mibinam ke inja raftarhaye mazhabie meliathaye dige iraniha ro tahte taesir mizare. inja mosalmoonaye keshvaraye dige ejraye ahkame eslami ro az iraniha kheili jedditar migiran.

ye elate digash ham be nazaram oon hesse doori az vatane ke baes mish noe negahe be arzesh'ha avaz beshe... masalan inja kheiliha bish az zamani ke too iran boodan vatanparast mishan.