بعد از سه ماه کاریابی تو مونترال به این نتیجه رسیدم که بهتره برم کلاس زبان فرانسه. حدود 20 نفر تو کلاس هستیم که بیشترشون تو کشور خودشون شغلهای خوبی داشتن و میشه گفت که حدود نود درصد هم تحصیلات دانشگاهی دارن ولی اونها هم به درد من دچار شدن یعنی نتونستن کار پیدا کنن.
چند فرهنگی بودن اینجا هم چیز جالبیه، تو کلاس ما هر کی از یه جایی اومده از کشورهای مختلف از اسراییل گرفته تا روسیه و کشورهای آمریکای لاتین و چین، و هر کسی با فرهنگ خاص خودش ولی در نهایت همه باید کنار هم و در یک جامعه زندگی کنن. شاید همین موضوع برتری ندادن انسانها نسبت به همدیگر هست که باعث شده کانادا یکی از امن ترین کشورهای دنیا باشه. اینجا درگیری های فرقه ای و بین نژادی شاید بشه گفت که اصلا اتفاق نمیفته.
سه‌شنبه، آبان ۱۶، ۱۳۸۵
کلاس زبان فرانسه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
۳ نظر:
استاد من هر از چند گاهی مزاحم شما میشم چون که سال اینده برای مهاجرت به کبک مصاحبه دارم. ممنون میشم اگر از طریق ایمیل بتونم سوالاتی رو با شما مطرح کنم
my email:noorizadeh73@gmail.com
سلام دوست عزیز،
درسته که تبعیض نژادی بر خلاف قانونه اونجا و لی اینکه اصلا اتفاق نمی افته هم شاید درست نباشه.ممنون می شم کمی درباره علل و دلایل رفتنتان بگین و اینکه اونجا چی به دست آوردین که باعث میشه این همه سختی، از جمله نداشتن موقعیت اینجا را تحمل کنید.
هر کسی دلایل شخصی خودش رو واسه مهاجرت داره. من هم یه سری دلایل شخصی داشتم که شاید با دلایل به فرض دوستهای دیگه ام که اومدن اینجا متفاوت باشه ولی در کل بیشتر کسانی که مهاجرت می کنن واسه بدست آوردن یه زندگی بهتر این کار رو می کنن. در کل باید یه هدف تعریف کرد و به دنبال اون هدف مهاجرت کرد چون زندگی خارج از ایران هم سختی های خودش رو داره و باید اول بررسی کرد که آیا برای رسیدن به اون هدف ارزش تحمل کردن داره یا نه. پیشنهاد می کنم که اگه تو ایران هستی و قصد مهاجرت داری اول خوب سبک و سنگین کنی
ارسال یک نظر